Alarmı çaldı, ben kalktım. Sabahları tam bir zombi gibidir sevgilim, kahvesine şeker yerine tuz atacak kadar dalgındır ki bunu yapmışlığı var. Mutfağa gidip bir kahve yapıyorum, fincanına hep koyduğu kadar şeker koyuyorum, duştan çıktığında her şey hazır olsun diye.
Banyoya girerken gözlerimi yumuyorum, onu çıplak görmemek için değil, ışık uykumu açmasın diye. Çişimi yapıp yatak odasına dönerken kapıyı arkamdan usulca kapatıyorum. Çoktan iki dakika olmuş ama yatak hâlâ onun sıcaklığını koruyor. Çarşaflarda bıraktığı boşluğa kıvrılıp yastığına sarılıyorum. Derin bir nefesle kokusu içime doluyor ve sertleşiyorum. İşte şimdi bir ikilem var elimde: Kendimi tamin mi edeyim, yoksa uykuya geri mi döneyim? – Lawrence Schimel
Lawrence Schimel
Çeviren: Gökçenur Ç.