Kategori arşivi: Öykü

Sönük Araba – Mehmet Ali Çelikel

Sönük araba; istop etmiş, çalışmayan araba demekmiş. Nereden bileyim? “Abi sen hiç sönük araba kullandın mı?” diye sorunca bön bön baktım. “Sönük araba kullandın mı hiç?” diye tekrar edince, tahmin ettim anlamını, ama doğrulamak için: “Motoru çalışmayan araba mı?” dedim, … Okumaya devam et

Öykü kategorisine gönderildi | ile etiketlendi | 3 Yorum

  Ben Ağacı – Merve Fidangül

Kiremitleri ufalayıp ormanın ortasına dökmüşler, adı yürüyüş yolu olmuş. Yıllardır ayakkabılarımın tabanını boyuyor tozu. Her geçen sene biraz azalsa da istemiyorum o bulaşık renkli şeyi üzerimde taşımayı. Sonra eve git, ayakkabılarını makineye at, ona uygun renkte başka bir ayakkabı daha … Okumaya devam et

Öykü kategorisine gönderildi | ile etiketlendi | Yorum yapın

Belki de Öyle – Oğuzhan Akay

Âdet kanının boşaldığı bir koridorda dışarıya çıkmak için çabalıyordum. Gazete vardı elimde ve korunmaya çalışıyordum. O kent, bir sahil kentiydi. Koridordan çıktığımda. Şöyle uzun bir U çizen sahili vardı. Ama kent iyiydi de  sorunlar bitmiyordu. Valizlerimi kaybetmiştim. Yolda. Hiç de … Okumaya devam et

Öykü kategorisine gönderildi | ile etiketlendi | Yorum yapın

Boris Vian’dan Mektup – Aslı Erten Çokça

Aziz Dostum, Bu yaz Paris hiç olmadığı kadar nemli ve sıcak. Yorgun olan kalbimi iki adım yürüyüş bile perişan ediyor. Ama hemen endişelenme, son görüştüğümüz zamandan çok daha iyiyim. Gözümü açtığımda kendimi bir ayçiçeği tarlasında bulmuyorum en azından. Sefil hayatımı … Okumaya devam et

Öykü kategorisine gönderildi | , ile etiketlendi | Yorum yapın

Rumca Söylenen Şarkı – Güven Pamukçu

Köşelerine baktım. Yükselen kısımlarına… …ne dersiniz ona: prizma mı? Ben isim veremem şimdi. Bilmiyorum çünkü. … Öyleyse onun dik kesiti gibi. Dışa bakan. Duvarın… …duvarların! İnsanlar geçsin diye, arabaların; at, öküz arabalarının… Yerler mi? İncelikli; oluklu, taş döşeme… …sokaklar! Dar! … Okumaya devam et

Öykü kategorisine gönderildi | ile etiketlendi | 1 Yorum

Mavi Yelkenli – Mine Ölce

Niçin geldim buraya? Köklerimi bulmaya değil elbette ama içimdeki yabancıyı görüp de tanımaya mı geldim acaba? Çocukluğum mavi bir yelkenliydi eskiden, denizlerde köpükler içinde. Soldu sonradan. Siyah beyaz bir fotoğraf sadece, gümüş çerçevesi kırık. Altı yaşımdaymışım, başımda gümüşler harelendiğinde. Ardından … Okumaya devam et

Öykü kategorisine gönderildi | ile etiketlendi | 5 Yorum

Şafağın Değirmeni – Güneş Soybilgen

Otuz yılı anca bulan hayatımın ilk anısı anneme dair. Ona sorsanız bunun doğru olmadığını söyler. Fakat haklıyım, biliyorum. Annem diyor ki bu hatıra zihnimin bana bir oyunuymuş. Bu sözüne asla inanmadım. İnanmayacağım da, çünkü gerçek olduğundan eminim. Görüntü dün gibi … Okumaya devam et

Öykü kategorisine gönderildi | 6 Yorum

Kim Olduğumu Hatırladığımda – Songül Özgün

Gözlerimi açtığımda her yer karanlıktı, monitörlerden yayılan ışıklar, yankılanan bip sesleri yükseliyordu. Neredeydim? En son eşimle odada sohbet ediyordum. Ne zaman buraya gelmiştim? Eşim, arkadaşım neredeydi? Neden her yerime bir şeyler takılıydı? Burun deliklerim bile nasibini almıştı. Dışarıdaki hayattan çok … Okumaya devam et

Öykü kategorisine gönderildi | ile etiketlendi | 2 Yorum

Mustafa’nın Canı Tatlı Çekemez mi? – Hasip Bingöl

Kargalar henüz bokunu yememiş, sokak lambaları henüz uyumamışken sabahı karşılar Mustafa. Aslında sabahı kendisiyle dolaştırır demek daha doğru. Herkesin dün bıraktığı yerden devam ettiği bu gayya kuyusunda, Mustafa sanki hiç başlamamış bir hikâyeyi yaşıyor. Üsküdar’ın sokaklarında bir gölge gibi süzülen … Okumaya devam et

Öykü kategorisine gönderildi | ile etiketlendi | Yorum yapın

Güldane – Tülay Kale

“Ne somurtup duruyorsun! İşine bak.” “Amma dırdır ettin sabah sabah ha… Aha, gidiyorum.” Satılmış’ın gitmesiyle Güldane tuvaletleri kontrol etti. Azalan peçetelere takviye yaptı. Kocasının duvara çivilediği naylon sepetin içindeki fesleğenin yeşil ve yer yer mora çalan yapraklarını şöyle bir karıştırıp … Okumaya devam et

Öykü kategorisine gönderildi | ile etiketlendi | Yorum yapın